حیدر حب الله

ترجمه: سعید نورا

سؤال[1]: در جایی خواندم که حدود (حصن: حفظ عفت) برای این که زن محصنه باشد این است که فرج خود را حفظ کند و اگر زنی چنین نکند، زناکار محسوب می شود و طبق شرایطی که در شریعت تعیین شده است ملزم به اجرای مجازات حد است؟ بنابراین آیا زن شوهرداری که با فرد دیگری غیر از شوهرش رابطه دارد ولی فرج خود را حفظ می کند زناکار محسوب می شود؟ اگر این چنین نیست، آیا به خاطر رابطه ای که با مردی غیر از شوهرش دارد هرچند که فرج خود را حفظ کند برای او مجازات حد دارد؟

پاسخ: اگر منظور از سوال در مورد رابطه او با مرد دیگر، روابط جنسی است، این ارتباط جنسی خلاف تحصن است. چگونه می توان گفت که فرج خود را حفظ کرده است و حال آن که آن را در اختیار شخصی غیر از شوهرش قرار داده است؟ بر این اساس زن زناکار محسوب می شود و مجازات حد بر او اعمال می شود.

اما اگر مقصود از رابطه این باشد که مثلاً شخصی غیر از شوهرش را دوست داشته باشد و با او ارتباط برقرار کند، اما این رابطه در حدود ضوابط فقهی باشد، این منافاتی با تحصن فقهی ندارد، یعنی موجب اجرای حد یا مجازات شرعی معینی برای وی نمی شود. بلکه ممکن است فی نفسه جایز باشد تا زمانی که مشمول مقررات و ضوابط شرعی در نگاه و لمس و موارد دیگر باشد و لازمه آن کشیده شدن به سمت حرام نباشد. تا زمانی که این کار مصداق عنوان اذیت شوهر نباشد به گونه ای که این ارتباط مصداق اهانت و اذیت وی محسوب شود که این امر دیگری است که باید شروط آن محقق شود.

«احصان» در قرآن و حدیث و کلام فقها در کنار معنای «عفت» در معانی دیگری نیز همچون اسلام و ازدواج شرعی با تمکن و آزادی در مقابل بردگی و اهلیت قانونی از طریق بلوغ و عقل، به کار رفته است.

____________________

[1] حیدر حب الله، إضاءات فی الفکر والدین والاجتماع ۳: سوال 463.