ترجمه: محمّد رضا ملايی

سوال[1]: در زندگی روزمره، زیاد می‌شنویم که فلان کرامت، برای فلان شخص و یا شهید واقع شده و یا در مرقدِ یکی از معصومین علیهم السلام و یا اولیاء الهی و یا در مسجدی معین، کرامتی خاص، رخ داده است. مردم این قصه‌ها و کرامات را زیاد نقل می‌کنند و برخی این قضایا را پذیرفته و از آنها نتایج و اثراتی را استخراج می‌کنند و خطیبان و منبری ها، این کرامات و قصه‌های عجیب را ترویج می‌کنند. اما کسانی هم هستند که این کرامت‌ها و داستان‌ها را کلا رد می‌کنند و آنها را مشتی خرافات و اوهام می‌دانند. نظر شما در این باره چیست؟

جواب: وقوعِ حوادث و اتفاقاتِ غریب و نامأنوس – حال کرامت باشد و یا غیر کرامت – محال نیست و ممکن است چنین اتفاقاتی، رخ دهد؛ خداوند متعال بر هر چیزی قادر بوده و کَرَمِ او بسیار است. اما تصدیق یا تکذیبِ هر چیزی که می‌شنویم صحیح نیست. نباید انسان، یک پیش فرض نسبت به این مسائل داشته باشد و آن را بر اتفاقاتی که می‌شنود، تطبیق نماید. شخصِ مومن و آگاه قبل از اینکه واقعه‌ای را تصدیق یا تکذیب کند باید آن را بررسی نموده و با عقلی آرام و با تأنی و یک ذهنیتِ علمی، درباره‌ی آن واقعه تحقیق کند. بعد از چنین بررسی و تحقیقی، اگر بر اساس شواهدی قانع کننده، به صحتِ آن واقعه پی برد و یا اینکه بر اساس چنین شواهدی، دروغ بودنِ آن واقعه و یا اشتباه مشاهده کنندگانِ آن و یا ناقلینِ آن، آشکار گردید، حق دارد موضع گیری کند. اما در غیر این صورت، باید آن واقعه را به عنوان یک امرِ ممکن، تلقی کرده و هیچ اثر سلبی و ایجابی را بر آن مترتب نسازد و به عبارت دیگر، هیچ موضع گیری مثبت و یا منفی نسبت به آن نداشته باشد و از آن، نتایج منفی و یا مثبتی نگیرد.

[1] حب الله, اضاءات فی الفکر و الدین و الاجتماع, ج 1 سوال 220.