حیدر حب الله

ترجمه: مجمع علمی طور سینا

سوال[1]: برخی برای این مطلب که هر امامی، نبی نیست به قضیه طالوت استناد می‌کنند که خداوند متعال وی را امام قرار داد و حکومت و رهبری در دستان وی قرار گرفت در حالی که در همان زمان، پیامبری وجود داشت که امام نبود. خداوند می فرماید: «و قال نبیُّهُم إنّ الله قد بعث لکم طالوت ملکا». این در حالی است که می دانیم زمانه طالوت، همان زمانه داود علیه السلام است. آیا نبیِ مذکور در آیه فوق، حضرت داود است؟ داود علیه السلام هم نبی بود و هم حاکم (یعنی امام). چگونه می شود که در یک زمان واحد، دو امام وجود داشته باشد؟ در این رابطه برای من اشتباهی پیش آمده که امیدوارم توضیح دهید.

جواب: البته ممکن است برخی بگویند داود در زمان طالوت، امام نبود و امامت برای طالوت بوده و بعد از طالوت، داود به مقام خلافت در زمین و قضاوت بین مردم رسید. این مطلب در آخر داستان طالوت آمده است: «فَهَزَمُوهُمْ بِإِذْنِ اللَّهِ وَقَتَلَ دَاوُودُ جَالُوتَ وَآتَاهُ اللَّهُ الْمُلْكَ وَالْحِكْمَةَ وَعَلَّمَهُ مِمَّا يَشَاءُ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَفَسَدَتِ الْأَرْضُ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْعَالَمِينَ» (بقره: 251)

آیه فوق اشاره دارد که إعطای سلطنت به داود بعد از قتل جالوت است. در حالی که امامت طالوت، قبل از آن بوده است.

همچنین ممکن است کسی ادعا کند آیه مذکور در سوال، نشان می دهد طالوت توسط خداوند به پادشاهی برای مردم (به قرینه «لهم») رسید ولی این آیه اشاره ندارد که طالوت، نسبت به پیامبر آنها هم امام بود. لذا ممکن است این مساله در قالب تفویض امامت از سوی خداوند به کسی باشد که معاصر با یک پیامبر است در عین حال که امامت آن پیامبر نیز برای یک دوره زمانی مورد تمجید بود.

علاوه بر این در آیه مذکور در سوال شما، هیچ اشاره‌ای نیست مبنی بر اینکه این نبی، همان داود است. شاید داود در آن هنگام نبی نباشد و شخص دیگری پیامبر بنی اسرائیل بوده باشد. احتمالا آیه‌ای که من به آن اشاره کردم این فرض را تایید کند.

[1] اضاءات فی الفکر و الدین و الاجتماع ج 1 ص 148